Nuralis
Tereny niczyje => Morze => Wątek zaczęty przez: Suri w Wrzesień 21, 2014, 14:21:57
-
(http://)
Woda jest płytka i krystaliczna.
-
Łapy zazgrzytały na białym piasku. Usiadła pod jakimś rozłożystym krzewem i spoglądała w morze uspakajając się i przyswajając informacje. Została Wodzem! Mimo iż dzięki przeczytaniu wszystkich ksiąg o klanie nadal wiedziała mało. O wiele za mało. Kojarzyła wszystkie imiona członków lecz nie potrafiła rozpoznać nikogo. Oparła pyszczek o jakimś kamieni przygnębiona nagłą zimną sytuacji.
-
Neive szła po plaży. Wietrzna pogoda sprawiała że, coraz bardziej traciła nadzieje że uda jej się coś złowić. Spoglądała na wzburzone morze. Widziała że ktoś siedzi przy krzaku, ale nie przejmowała tym się za bardzo. I tak to pewnie nikt kto chce jej przeszkodzić. Większość osób boi się tak po prostu do niej podejść. Weszła na pomost i zarzuciła sieć.
-
Przyglądała się melancholijnym wzrokiem postaci łowiącej ryby. Dopiero po dłuższej chwili się ocknęła i ruszyła w stronę postaci zaciekawiona.
-
Nie musiała się odwracać aby wyczuć postać idącą w jej stronę. Nie pamiętała kiedy ostatnio rozmawiała. Pewnie jest to specyficzna osoba, skoro chciała do niej podejść. Neive kontynuowała zajęcie.
-
Stanęła na chwile przy dziewczynie (mam nadzieje że jesteś w ludzkiej postaci) i przyglądała się co robi.
-Czemu łowisz ryby?- spytała.
-
Bo głodna jestem.-Odpowiedziała ze złością, byle by tylko zniesmaczyć rozmowę.
-
Spojrzała smutnym wzrokiem na dziewczynę i sięgnęła do kieszeni wyciągając pudełko z suszonym mięsem i wędzonymi rybami. Podstawiła otwarte pudełko dziewczynie.
-
Spojrzała na jedzenie. Stworzenie to nie przypadło jej do gustu. Miała podejrzenia co do podarunku. Raczej nie czekała na to aby ktoś głodny się zjawił, i go otruć. Wiele rzeczy widziała na świecie ale, wydawało się to lekko absurdalne. Nieznajoma wyglądała na stabilną psychicznie. Powąchała mięso. Wydawało się całkiem zjadliwe. Szybko chwyciła kawał do buzi. Nie wyczuwała nic niepokojącego. To samo zrobiła z całą resztą zawartości pudła. Siedziała teraz na pomoście nic nie mówiąc.
-
Uśmiechnęła się widząc puste pudełko.
-Jak się nazywasz?-spytała-Ja jestem Suri.
-
-Na prawdę mnie nie znasz? Przecież wszyscy o mnie plotkują.-Odpowiedziała, nadal patrząc na morze.
-
-Nie, nie znam cię.- odpowiedział zdziwiona.
-
Jestem Neive !!!!- Krzyknęła. ... Dopiero teraz pomyślała że może ona być z innego klanu i jej nie znać. Zrobiło się jej trochę głupio, ale nie dała po sobie togo poznać.
-
-Jesteś Neive.... czyli należysz do mojego klanu!-wykrzyknęła zaskoczona i dokładnie przyjrzała się dziewczynie- masz stanowisko nekromanty prawda?
-
Tia.
-
-Przepraszam lecz nigdy nie słyszałam plotek o tobie. Jestem Suri wódz zorzy który przez całe życie siedział w bibliotece. - była zła że jako przyszył wódz nigdy nie starała się poznać członków plemienia.
____
Serio?!
-
Nie wiem jakim znowu cudem mnie nie znasz! Przecież prawie codziennie jestem w tej bibliotece!- Odpowiedziała już zmęczona tą krótką rozmową Neive.
-
-Przepraszam, najwyraźniej jestem zawsze za bardzo zaczytana.
-
Dziewczyna do końca nie ufała jej pomimo tego że, dała jej jeść. Może pytała się o jej imię tylko dla pewności? Może wie kim jest i chce wypytać ją o jej tajemnice? Neive zapełnił strach że wszystko się wyda. Tamta wygląda na pewną siebie. Może jest tak silna, że może ją zabić jeśli nie powie sekretu? Wpadła w panikę. Siedziała, patrzyła na nią ze śladowymi ilościami uśmiechu na twarzy. Jeśli teraz ucieknie, tamta będzie myślała że jest ze mną na prawdę coś nie tak. Ale jeśli zostanie to ona zacznie mnie skłaniać do odpowiedzi. ... Trwała niezręczna cisza. Dziewczyny patrzyły na siebie z uśmiechem. Nagle Neive uśmiechnęła się dziwnie. Z otwartymi uśmiechniętymi ustami wbijała wzrok w deski pomostu. Jej oddech zaczął być szybszy. Po chwili zaczęła łapać powietrze jakby właśnie wynurzyła się z wody. Nie powiem.
Błyskawicznie przekształciła się w zimno-beżowego kota. Zostawiła sieć i zaczęła uciekać przez plażę w stronę lasu.
-
Spojrzała ze zdziwieniem na uciekającą Neive, czyżby popełniła jakiś błąd.