Dopiero teraz zrozumiała jak bardzo nie naturalna jest ta sytuacja.
-Nie...- chciała wytłumaczyć lecz z tylko jej znanych powodów, zrezygnowała.- Po prostu szukajcie bogini. - i bez innych tłumaczeni, rozwinęła potężne skrzydła. Po chwili unosiła się nad ziemią, kierując się w stronę gór.

-Oczywiście. - pokiwała głową.

W dłoni rozbłysnął płomieni. Flemmy zacisnęła jednak rękę i zgasiła płomieni swej złości. Jako żywioł miała zwyczaj nie odczuwać uczuć. Więc i to stępiła w sobie.
-Istotą rozumną to będziesz dopiero po śmierci. Do najgłębszych czeluści, co ty wyrabiasz Endros! - i uciszyła jednym ruchem dłoni kotłujące się niebo. Fale uspokoiły się nieco, jakby zasłuchane w jej ruchy. Dłoni wirowała chwile i na horyzoncie ukazały się pierwsze promienie słońca.

-Witajcie, dela seterlos. Powie mi może któreś z was sługi gdzie grasuje pewna  ciemna masa? - obróciła głowę do kotów, oczy błyszczały płomieniem.